-
1 śmiertelny
adj( dawka) lethal; ( trucizna) deadly; (bladość, cisza) deathly; ( choroba) terminal, fatal; (istota, niebezpieczeństwo, wróg) mortal; ( rana) fatal, mortal* * *a.(istota, organizm; wróg, niebezpieczeństwo) mortal; (bladość, cisza) deathly; ( rana) fatal, mortal; śmiertelna choroba fatal illness, terminal illness; śmiertelna dawka lethal dose; śmiertelny cios mortal blow, death blow; śmiertelny strach mortal fear; grzech śmiertelny rel. mortal sin, deadly sin; ofiary śmiertelne fatalities; wypadek śmiertelny fatality; człowiek jest istotą śmiertelną man is a mortal being.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmiertelny
-
2 śmiertelny
adj1) (o dawce) lethal2) (o truciźnie, grzybie) deadly3) (bladości, ciszy) deathly4) (o chorobie) terminal5) (stworzenie, cios, wróg) mortal6) (zranienie) fatal -
3 śmierteln|y
Ⅰ adj. 1. (powodujący śmierć) [choroba, wypadek, trucizna, rana, cios, ukąszenie] fatal, lethal 2. (zapowiadający śmierć) [pot, skurcz, drgawki, bladość] mortal 3. [osoba] mortal 4. (ogromny) [zmęczenie, cisza, nuda, powaga] deadly, mortal- ogarnął ją śmiertelny strach she was seized with a mortal fear- śmiertelna bladość wystąpiła jej na twarz her face became deathly pale, a deathly pallor covered her face5. (groźny) [niebezpieczeństwo] mortal 6. przen. [wróg, uraza, zemsta] mortal, deadly Ⅱ m a mortalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmierteln|y
См. также в других словарях:
śmiertelny — śmiertelnyni 1. «odnoszący się do śmierci, towarzyszący śmierci» Śmiertelny pot. Śmiertelne łoże. Śmiertelne drgawki. ∆ Śmiertelna koszula «koszula wkładana dawniej na skazańców przed wykonaniem wyroku śmierci» 2. «powodujący, przynoszący śmierć … Słownik języka polskiego
cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios … Słownik języka polskiego
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
matador — m IV, DB. a, Ms. matadororze; lm M. matadororzy, DB. ów «główny zapaśnik korridy, zadający bykowi śmiertelny cios szpadą» Słynny matador hiszpański. Muleta, szpada matadora. Popisy matadora na arenie. przen. (często iron.) «wybitna osobistość,… … Słownik języka polskiego
toreador — m IV, DB. a, Ms. toreadororze; lm M. toreadororzy, DB. ów «główny zapaśnik w korridzie, zadający bykowi ostatni, śmiertelny cios» ‹hiszp.› … Słownik języka polskiego
pikador — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. pikadororze; lm M. pikadororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} konny zapaśnik biorący udział w walce byków, uzbrojony w długą pikę, którą kłuje, drażni zwierzę, zmuszając je w ten sposób do atakowania toreadora, głównego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
raz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. razie; lm D. ów, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} cios, uderzenie, cięcie, ukłucie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocny, śmiertelny, bolesny raz. Razy bata, noża.Wymierzać razy. Uchylać się, zasłaniać się od razów … Langenscheidt Polski wyjaśnień